Niecodzienni bohaterowie, niespodziewana przyjaźń i niebezpieczna misja, od której zależą losy Słonecznej Zatoki
Zośka to świetna dziewczyna. Bystra, wesoła i bardzo ciekawa świata. Mieszka sobie spokojnie na dnie oceanu – jak na ośmiornicę przystało – w otoczeniu innych morskich zwierząt. Co się stanie, kiedy pewnego dnia nie posłucha przestrogi Pana Gołoskrzelka i przekroczy granicę Rafy, docierając do styku wody i lądu? Spotka tam dziwne stworzenie – równie ciekawe świata i spragnione przyjaźni jak ona. Jednak radość Zośki z nowej znajomości nie trwa długo. Wkrótce ośmiornicę i jej przyjaciół czeka wielkie wyzwanie. Czy uda im się ocalić Słoneczną Zatokę?
Ceniona i nagradzana reporterka KATARZYNA BONI debiutuje powieścią dla dzieci, zabierając czytelniczki i czytelników w daleką podróż w podmorskie głębiny. Hipnotyzujące feerią barw ilustracje do książki stworzył MARCIN MINOR.
Książkę polecają: Czas Dzieci, WWF Polska
„Ośmiornica Zośka” to już 8. tytuł w Serii Zwierzaki, w ramach której znani i lubiani autorzy i ilustratorzy prezentują fascynujące trzymające w napięciu opowieści z życia zwierząt, przybliżając dzieciom wiedzę przyrodniczą, ale i zachęcając do namysłu nad uniwersalnymi wartościami.
Dotychczas w serii ukazały się książki:
Książki z serii Zwierzaki otrzymały nagrodę główną w XX edycji konkursu Świat Przyjazny Dziecku, organizowanym przez Komitet Ochrony Praw Dziecka
Katarzyna Boni - pisarka i reporterka. Razem z Wojciechem Tochmanem napisała „Kontener” – opowieść o syryjskich uchodźcach w Jordanii. W 2016 roku wydała książkę o Japonii po tsunami „Ganbare! Warsztaty umierania”, która została nagrodzona Gryfią w 2017 roku. W 2020 roku ukazało się reportaż “Auroville. Miasto z marzeń”. Pracowała w Japonii, Indiach, Indonezji, Wietnamie, Tajlandii, Kambodży, Chinach i na Filipinach. Współpracuje z Dużym Formatem, Pismem, Magazynem Książki, Travelerem, National Geographic Kontynentami i Vogue. W 2020 roku została nominowana do European Press Prize i Grand Press w kategorii opinie i publicystka. W 2021 roku zdobyła Grand Pressem za tekst o żałobie w czasach pandemii, który ukazał się w "Dwutygodniku".
